Er is al zó véél gezegd en geschreven over het inmiddels beruchte Corona virus. We ondervinden allemaal de impact van het virus, maar vooral wat dit met onze maatschappij en economie doet. We worden met elkaar gedwongen dingen anders te doen en om te gaan met onze angsten. Ook om op nieuwe manieren verbinding met elkaar te maken en ons werk op andere (soms nieuwe en spannende) manieren te doen. Hele bedrijfstakken en beroepsgroepen staan onder druk, in sommige gevallen nóg meer dan voorheen. Sociale steun komt uit alle hoeken, crisis leidt per slot van rekening ook tot vereniging.

Gewoon mensen die mensen willen helpen

Deze week werd ik tijdens de uitzending van Eva Jinek enorm geraakt door 2 studenten die, onder initiatief van 1 van hen, de website www.gewoonmensendiemensenwillenhelpen.nl zijn gestart. De initiatiefnemer vertelt dat hij ‘s nachts wakker werd en voor zijn gevoel iets móest doen. Hij stuurde een paar vrienden een korte enquête om uit te vragen wie anderen zou willen helpen en ondersteunen met allerhande dingen. Per slot van rekening zaten ze toch thuis van de studie. Dit idee ging in (zeer) korte tijd viral en in no time waren er meer dan 27.000 (!) helpende studenten en 200 hulpbehoevenden. Deze mensen waren aldus Eva in een walhalla van helpenden terecht gekomen. De 2 studenten kenden elkaar totaal niet maar in een paar uur tijd hebben ze elkaar gevonden en samen dit initiatief vormgegeven, waar uiteindelijk deze website uit voortgekomen is. 

Millennials en idealisme 

Deze millennials kunnen weleens een belangrijke bijdrage en invloed hebben op het zoveel mogelijk in stand blijven van (cruciale) organisaties, maatschappij en economie. 

Waarom? Millennials worden vaak gezien als idealistische groep (en dat heeft niet altijd een positieve klank), maar aan dat idealisme zitten in tijden van crisis hele grote voordelen. Inventiviteit, “alles is mogelijk”, maar ook “een bijdrage leveren”, “iets doen wat ertoe doet” zijn belangrijke kenmerken en behoeften van deze generatie. In deze periode kun je zeggen: het komt sowieso goed, we verzinnen er wel iets op en the sky is the limit.

Daarnaast vinden ze netwerken en goed samenwerken erg belangrijk, zie het hulpinitiatief van de 2 studenten. Zij zorgen op hun wijze voor zeer snelle onderlinge connectie en verbinding. En dat zorgt voor kracht en sociale steun, cruciaal in moeilijke tijden. Ze zijn met technologie opgegroeid en kennen als geen ander de mogelijkheden en kracht van technologie, iets wat onmisbaar is in deze tijd van “op afstand zijn” en quarantaine. Ook zijn ze flexibel, schakelen ze snel, switchen ze snel van het een naar het ander. Wie weet wat ze kunnen betekenen om nieuwe meer flexibele (agile) organisatievormen in de breedste zin van het woord te creëren. Vormen die weerbaar zijn en gemakkelijk meebewegen met de omstandigheden.  

Beste Millennial, sta op en doe!

Daarom hierbij een oproep aan alle Millennials. Beste Millenial, laat je stem horen, help je medemens maar denk ook mee met organisaties, biedt je kwaliteiten aan, ze zijn onmisbaar nu! Sta op en doe. En last but not least een oproep aan alle generaties ouder dan de millennials: geef ze ruimte en biedt ze een kans om hun ideeën en kennis en vaardigheden in te zetten om de boel draaiende te houden! Betrek ze bij crisisteams, laat je door ze inspireren en steun ze ook een beetje, want we verwachten ook veel van ze.

P.s.: zou dit de millennials-revolutie zijn?